لنگ لنگان طريقت را ببين 
مردم دور از حقيقت را ببين 
خيل درويشان دكان آراستند 
كام خود را تحت نامت خواستند 
خلق را در اشتباه انداختند 
يوسف مارا به چاه انداختند 
كيستند اينان رفيق نيمه راه 
وقت جانبازي به كنج خانقاه 
فصل جنگ آمد تماشاگر شدند 
صلح آمد لاله پرپر شدند 
دل به كشكول و تبرزين بسته اند 
بهر قتلت تيغ زرين بسته اند 
موجها از بس تلاطم كرده اند 
راه اقيانوس را گم گرده اند 
موجها را مي شناسي مو به مو 
شرحي از زلف پريشانت بگو 
باز كن ديباچه توحيد را 
تا بجويد ذره اي خورشيد را 
يا علي بار دگر اعجاز كن 
مشتهاي كوفيان را باز كن 
باز كن چشمان ناز آلوده را 
بنگر اين چشم نيازآلوده را 
باز گو شعب ابيطالب كجاست 
آن بيابان عطش غالب كجاست 
تا ز جور پيروان بوالحكم 
سنك طاقت را ببندم بر شكم 
تشنگي در ساغرم لبريز شد 
زخم تنهايي فساد انگيز شد 
آتشي انداخت در جان و تنم 
كاين چنين بر آب و آتش مي زنم 
تاول ماسور را مرحم كجاست 
مرحم زخم بن آدم كجاست 
مرهم ما جز تولاي تو نيست 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: